dag 10

Dit is het dan.
De dag dat wij 'onze' Amerikanen moeten verlaten om door te reizen.
Een deel van het afscheid hebben we gisteravond gehad, waarbij de nodige tranen al gevloeid waren, maar nu is het tijd om afscheid te nemen van ons gastgezin. Hierbij willen we even melden dat Marije volgens de oma van Lilly een 'lovely girl' is, 'please tell her parents'. Verder kunnen de 5 gasten van de Eriole's verwachten dat ze op bezoek komen, kwam het afscheid voor de broer van Sara hard aan, is Kendra blij dat ze haar kamertje weer voor zichzelf heeft en zie ik de Mast familie wel weer in Barcelona.
Voordat we deze laatste familie uitzwaaide brachten ze ons mee naar een voorstelling van een theatergroep voor kinderen uit de stad. Het was hilarisch en schattig. Daarna brachten ze ons naar een groot winkelcentrum, waar we anderhalf uur mochten verblijven voor we werden opgepikt door iemand van Gracepoint, de kerk in New City. Dit winkelcentrum was echt enorm, er was een schaatsbaan, theater, bowlingbaan en zelfs een ropes course. We moesten wel om de beurt winkelen, want iemand moest bij onze gigantische stapel met bagage blijven. Op de afgesproken tijd, zelfs iets eerder, kwam er een busje aanrijden met in grote letters Gracepoint op de zijkant. Nadat alle spullen waren ingeladen en ook Jitske en ik terecht waren vertrokken we. Onzeker waar we nu terecht zouden komen...
De geruchten over nette kleding en strenge mensen leken niet overeen te komen met de eerste glimp van de kerk. Een enorm modern gebouw rees voor ons uit. Een stoer geklede jongeman komt op ons aflopen en stelt zich voor. Het blijkt de pastor te zijn. Hij geeft ons een rondleiding door de kerk die zo'n 1500 leden heeft met 75 verschillende nationaliteiten. We kijken onze ogen uit, dit is niet te vergelijken met onze kleine kerk. Gabriel, één van de 7 pastors, vertelt ons dat we vanavond bij een jeugddienst zijn en dat er waarschijnlijk zo'n 150 jongeren zullen zijn. Wij kunnen het nauwelijks geloven.
Als de jongeren binnendruppelen zien we daar ook een aantal mensen die we al kenden van vorig jaar in Tsjechië. Heel leuk om hen weer te zien! Meer en meer jongeren komen we binnen en doordat wij een groepje blanken zijn, vallen we al snel op. Als we de ruimte inlopen, een grote basketbalzaal met een podium, staat er aan beide kanten een soort springkussen spel. Dat zou je bij ons niet snel zien.
De dienst begint met worship liederen en daarna delen velen jongeren een persoonlijk verhaal over hoe zij God hebben ervaren in hun leven, in het bijzonder in het zomerkamp dat ze net hebben gehad. Het is bijzonder hoe open ze zijn, dit lijkt een plek te zijn waar ze zich erg veilig voelen. We merken dat ze elkaar erg ondersteunen en vertrouwen. Erg bijzonder.
Dan is het tijd om onze nieuwe gastgezinnen te ontmoeten. De jongens zitten bij familie Smith, die blijkbaar een zwembad hebben. Monica, Naomi en Marije zitten bij familie Ferrao, een Indiase familie met een groot huis en een eigen Indiaas restaurant. Jitske en Annefleur mogen bij een Indonesisch gezin verblijven met twee hele schattige kindjes. Talitha en ik zijn te gast bij de hoofd pastor, degene die deze kerk is begonnen. Op het moment lig ik in bed te bloggen, terwijl Talitha naast me ligt te facebooken. Dit wordt gezellig! Slaaplekker!